Isaac and Rebekah

Gen 24:1  erat autem Abraham senex dierumque multorum et Dominus in cunctis benedixerat ei 

Gen 24:2  dixitque ad servum seniorem domus suae qui praeerat omnibus quae habebat pone manum tuam subter femur meum 

Gen 24:3  ut adiurem te per Dominum Deum caeli et terrae ut non accipias uxorem filio meo de filiabus Chananeorum inter quos habito 

Gen 24:4  sed ad terram et ad cognationem meam proficiscaris et inde accipias uxorem filio meo Isaac 

Gen 24:5  respondit servus si noluerit mulier venire mecum in terram hanc num reducere debeo filium tuum ad locum de quo egressus es 

Gen 24:6  dixit Abraham cave nequando reducas illuc filium meum 

Gen 24:7  Dominus Deus caeli qui tulit me de domo patris mei et de terra nativitatis meae qui locutus est mihi et iuravit dicens semini tuo dabo terram hanc ipse mittet angelum suum coram te et accipies inde uxorem filio meo 

Gen 24:8  sin autem noluerit mulier sequi te non teneberis iuramento filium tantum meum ne reducas illuc 

Gen 24:9  posuit ergo servus manum sub femore Abraham domini sui et iuravit illi super sermone hoc 

Gen 24:10  tulitque decem camelos de grege domini sui et abiit ex omnibus bonis eius portans secum profectusque perrexit Mesopotamiam ad urbem Nahor 

Gen 24:11  cumque camelos fecisset accumbere extra oppidum iuxta puteum aquae vespere eo tempore quo solent mulieres egredi ad hauriendam aquam dixit 

Gen 24:12  Domine Deus domini mei Abraham occurre obsecro hodie mihi et fac misericordiam cum domino meo Abraham 

Gen 24:13  ecce ego sto propter fontem aquae et filiae habitatorum huius civitatis egredientur ad hauriendam aquam 

Gen 24:14  igitur puella cui ego dixero inclina hydriam tuam ut bibam et illa responderit bibe quin et camelis tuis dabo potum ipsa est quam praeparasti servo tuo Isaac et per hoc intellegam quod feceris misericordiam cum domino meo 

Gen 24:15  necdum intra se verba conpleverat et ecce Rebecca egrediebatur filia Bathuel filii Melchae uxoris Nahor fratris Abraham habens hydriam in scapula 

Gen 24:16  puella decora nimis virgoque pulcherrima et incognita viro descenderat autem ad fontem et impleverat hydriam ac revertebatur 

Gen 24:17  occurritque ei servus et ait pauxillum mihi ad sorbendum praebe aquae de hydria tua 

Gen 24:18  quae respondit bibe domine mi celeriterque deposuit hydriam super ulnam suam et dedit ei potum 

Gen 24:19  cumque ille bibisset adiecit quin et camelis tuis hauriam aquam donec cuncti bibant 

Gen 24:20  effundensque hydriam in canalibus recurrit ad puteum ut hauriret aquam et haustam omnibus camelis dedit 

Gen 24:21  ille autem contemplabatur eam tacitus scire volens utrum prosperum fecisset iter suum Dominus an non 

Gen 24:22  postquam ergo biberunt cameli protulit vir inaures aureas adpendentes siclos duos et armillas totidem pondo siclorum decem 

Gen 24:23  dixitque ad eam cuius es filia indica mihi est in domo patris tui locus ad manendum 

Gen 24:24  quae respondit filia Bathuelis sum filii Melchae quem peperit Nahor 

Gen 24:25  et addidit dicens palearum quoque et faeni plurimum est apud nos et locus spatiosus ad manendum 

Gen 24:26  inclinavit se homo et adoravit Dominum 

Gen 24:27  dicens benedictus Dominus Deus domini mei Abraham qui non abstulit misericordiam et veritatem suam a domino meo et recto me itinere perduxit in domum fratris domini mei 

Gen 24:28  cucurrit itaque puella et nuntiavit in domum matris suae omnia quae audierat 

Gen 24:29  habebat autem Rebecca fratrem nomine Laban qui festinus egressus est ad hominem ubi erat fons 

Gen 24:30  cumque vidisset inaures et armillas in manibus sororis suae et audisset cuncta verba referentis haec locutus est mihi homo venit ad virum qui stabat iuxta camelos et propter fontem aquae 

Gen 24:31  dixitque ad eum ingredere benedicte Domini cur foris stas praeparavi domum et locum camelis 

Gen 24:32  et introduxit eum hospitium ac destravit camelos deditque paleas et faenum et aquam ad lavandos pedes camelorum et virorum qui venerant cum eo 

Gen 24:33  et adpositus est in conspectu eius panis qui ait non comedam donec loquar sermones meos respondit ei loquere 

Gen 24:34  at ille servus inquit Abraham sum 

Gen 24:35  et Dominus benedixit domino meo valde magnificatusque est et dedit ei oves et boves argentum et aurum servos et ancillas camelos et asinos 

Gen 24:36  et peperit Sarra uxor domini mei filium domino meo in senectute sua deditque illi omnia quae habuerat 

Gen 24:37  et adiuravit me dominus meus dicens non accipies uxorem filio meo de filiabus Chananeorum in quorum terra habito 

Gen 24:38  sed ad domum patris mei perges et de cognatione mea accipies uxorem filio meo 

Gen 24:39  ego vero respondi domino meo quid si noluerit venire mecum mulier 

Gen 24:40  Dominus ait in cuius conspectu ambulo mittet angelum suum tecum et diriget viam tuam accipiesque uxorem filio meo de cognatione mea et de domo patris mei 

Gen 24:41  innocens eris a maledictione mea cum veneris ad propinquos meos et non dederint tibi 

Gen 24:42  veni ergo hodie ad fontem et dixi Domine Deus domini mei Abraham si direxisti viam meam in qua nunc ambulo 

Gen 24:43  ecce sto iuxta fontem aquae et virgo quae egredietur ad hauriendam aquam audierit a me da mihi pauxillum aquae ad bibendum ex hydria tua 

Gen 24:44  et dixerit mihi et tu bibe et camelis tuis hauriam ipsa est mulier quam praeparavit Dominus filio domini mei 

Gen 24:45  dum haec mecum tacitus volverem apparuit Rebecca veniens cum hydria quam portabat in scapula descenditque ad fontem et hausit aquam et aio ad eam da mihi paululum bibere 

Gen 24:46  quae festina deposuit hydriam de umero et dixit mihi et tu bibe et camelis tuis potum tribuam bibi et adaquavit camelos 

Gen 24:47  interrogavique eam et dixi cuius es filia quae respondit filia Bathuelis sum filii Nahor quem peperit illi Melcha suspendi itaque inaures ad ornandam faciem eius et armillas posui in manibus 

Gen 24:48  pronusque adoravi Dominum benedicens Domino Deo domini mei Abraham qui perduxisset me recto itinere ut sumerem filiam fratris domini mei filio eius 

Gen 24:49  quam ob rem si facitis misericordiam et veritatem cum domino meo indicate mihi sin autem aliud placet et hoc dicite ut vadam ad dextram sive ad sinistram 

Gen 24:50  responderunt Laban et Bathuel a Domino egressus est sermo non possumus extra placitum eius quicquam aliud tecum loqui 

Gen 24:51  en Rebecca coram te est tolle eam et proficiscere et sit uxor filii domini tui sicut locutus est Dominus 

Gen 24:52  quod cum audisset puer Abraham adoravit in terra Dominum 

Gen 24:53  prolatisque vasis argenteis et aureis ac vestibus dedit ea Rebeccae pro munere fratribus quoque eius et matri dona obtulit 

Gen 24:54  initoque convivio vescentes pariter et bibentes manserunt ibi surgens autem mane locutus est puer dimittite me ut vadam ad dominum meum 

Gen 24:55  responderunt fratres eius et mater maneat puella saltem decem dies apud nos et postea proficiscetur 

Gen 24:56  nolite ait me retinere quia Dominus direxit viam meam dimittite me ut pergam ad dominum meum 

Gen 24:57  dixerunt vocemus puellam et quaeramus ipsius voluntatem 

Gen 24:58  cumque vocata venisset sciscitati sunt vis ire cum homine isto quae ait vadam 

Gen 24:59  dimiserunt ergo eam et nutricem illius servumque Abraham et comites eius 

Gen 24:60  inprecantes prospera sorori suae atque dicentes soror nostra es crescas in mille milia et possideat semen tuum portas inimicorum suorum 

Gen 24:61  igitur Rebecca et puellae illius ascensis camelis secutae sunt virum qui festinus revertebatur ad dominum suum 

Gen 24:62  eo tempore Isaac deambulabat per viam quae ducit ad puteum cuius nomen est Viventis et videntis habitabat enim in terra australi 

Gen 24:63  et egressus fuerat ad meditandum in agro inclinata iam die cumque levasset oculos vidit camelos venientes procul 

Gen 24:64  Rebecca quoque conspecto Isaac descendit de camelo 

Gen 24:65  et ait ad puerum quis est ille homo qui venit per agrum in occursum nobis dixit ei ipse est dominus meus at illa tollens cito pallium operuit se 

Gen 24:66  servus autem cuncta quae gesserat narravit Isaac 

Gen 24:67  qui introduxit eam in tabernaculum Sarrae matris suae et accepit uxorem et in tantum dilexit ut dolorem qui ex morte matris acciderat temperaret